Einelti er aldrei réttlátanlegt 8. nóvember er baráttudagur eineltis, verum skynsöm og tökum á einelti (texti fengin að láni frá heimasíðu heimili og skóli 27. okt,2017)

Einelti er ofbeldi sem aldrei er réttlætanlegt. Talað er um einelti þegar einstaklingur verður fyrir endurteknu og langvarandi áreiti og á erfitt með að verjast því. Mikilvægt er að hafa í huga að allir geta orðið fyrir einelti. Birtingarmyndir eineltis geta verið af margvíslegum toga og bæði verið duldar og sýnilegar. Einelti getur falist í félagslegri útskúfun eða einangrun þannig að barn sem verður fyrir henni er ekki fullgildur þátttakandi eða fær ekki að vera með í félagsskap eða í leik, er sjaldan eða aldrei valið í lið og fær jafnvel ekki boð í afmæli. Einelti getur einnig verið beinskeyttara og sýnilegra með baktali og sögusögnum,særandi orðbragði og niðurlægingu, frelsissviptingu, veðmætastuldi, eignatjóni og líkamsmeiðingum. Einnig eru til dæmi þess að þolendur eineltis séu neyddir til þess að geta eitthvað gegn vilja sínum eða í hlutverki hlaupatíkur.

Hvaða áhrif hefur einelti?

Einelti veldur þjáningum sem geta fylgt þolandanum ævilangt. Rannsóknir sýna að margir þeirra sem hafa orðið fyrir langvarandi einelti hafa brenglaða sjálfsmynd og lítið sjálfstraust. Þeir eru líklegri en aðrir til að eiga við geðræn vandamál að stríða síðar á lífsleiðinni svo sem  þunglyndi, félagsfælni og kvíða. Stundum verður niðurbrotið algert og eineltið leiðir til sjálfsvígs en bæði íslenskar og erlendar rannsóknir hafa sýnt fram á tengsl milli eineltis og sjálfsvígshugsana, sjálfsvígstilrauna og sjálfsvíga. Hvaða einkenni sýnir barn sem verður fyrir einelti?

  • Vill ekki lengur fara í skólann.
  • Barnið kvartar oft undan maga- eða höfuðverkjum og er lystarlaust.
  • Sefur illa, fær martraðir og grætur jafnvel í svefni.
  • Barnið er niðurdregið, virðist óhamingjusamt eða er þunglynt.
  • Það fær lélegri einkunnir og áhugi á skólanum dvínar.
  • Barnið kemur heim úr skóla eða tómstundastarfi skítugt, blautt eða í rifnum fötum. Skólabækurnar eru skemmdar og hlutir týnast. Barnið getur ekki gert almennilega grein fyrir því sem gerðist.
  • Það getur ekki gefið trúverðuga skýringu á mari, skeinum og sárum.
  • Barnið er alltaf eitt, bekkjarfélagar/leikfélagar koma ekki lengur heim með barninu.
  • Það hnuplar eða biður um meiri peninga en það er vant (til að blíðka þá sem leggja það í einelti).